डॉ. पी. एस. रामाणींची जॉगिंग, गिर्यारोहणाची आवड आजही कमी झालेली नाही. त्यांना लेखन करायला खूप आवडते आणि हे त्यांचे प्रकाशित झालेले ७९ वे पुस्तक आहे. त्यांना संगीताची आवड आहे आणि लहानपणी संगीताच्या संदर्भात त्यांना जे करता आले नाही ते आता करण्याचा प्रयत्न ते करत आहेत. याआधीच ते तबलावादनाच्या दोन परीक्षा उत्तीर्ण झाले असून तिसऱ्या परीक्षेची तयारी करत आहेत. इतकेच नाही तर सामाजिक कार्यातीलदेखील त्यांची आवड कमी झालेली नाही. ‘शरीर आणि मन निरोगी ठेवण्यासाठी माणसाने सन्मानाने, प्रामाणिकपणे आणि औदार्याने जगले पाहिजे’ असे त्यांचे मत आहे.

शबल खंड्या (Pied kingfisher) याच्या बद्दल विणीच्या सखोल अभ्यासाची वानवा आहे. परदेशात शबल खंड्यावर अनेक अभ्यास झालेत.  त्यांतील काही बाबी लेखकाला त्याच्या अभ्यासा दरम्यान दिसून आल्या. त्या त्यांनी फोटों सकट घेतल्यामुळे हे पुस्तक फारच रंजक झाले आहे.

‘शेखरची प्रभावळ’ ह्या लेखसंग्रहाप्रमाणेच हा लेखसंग्रह प्रकाशित करण्याच्या उद्देश अर्थार्जन नसून येणाऱ्या सर्व रकमेतून कर्करोगपीडितांना मदत करण्याचा आहे. ‘शेखरची प्रभा अन वल्ली’ या लेखसंग्रहात एकूण ५० लेख आहेत. यात परिचयाच्या व जवळच्या मंडळींची व्यक्तिचित्रणे आहेत, युगपुरुषांच्या भेटीत आलेल्या सुखद आठवणी आहेत, लेख अनुभवांवर आणि आठवणींवर आधारित आहेत.

खरं तर या स्मरण रंजनाला मी लेख, पुस्तिका वगैरे म्हणणार नाही. मला वाटतं श्री. विजय केळकर यांनी रंगवलेला हा मनातल्या भावनांचा एक गप्पांचा कट्टाच आहे. गप्पा थोड्याच पूर्वनियोजित असतात? त्या स्वैरच असतात आणि सहजही असतात, म्हणून आपण वाचक (किंवा श्रोते म्हणा) केळकरांच्या गप्पांमध्ये अडकून पडतो आणि आपल्या समोर त्यांच्याबरोबरच ‘सवाई’च्या ह्या असंख्य आठवणी उलगडत जातात.