आंतरराष्ट्रीय कीर्तीचे डॉ. प्रसाद मोडक हे पर्यावरण क्षेत्रात गेले अनेक वर्ष कार्यरत आहेत. कामानिमित्ताने डॉ. मोडकांची जगभर भ्रमंती चालू असते. त्यातून त्यांना आलेले काही अविस्मरणीय अनुभव आणि त्यातून उदभवलेले काही चिंतन या ‘अंतरंग’ मध्ये प्रतिबिंबित झाले आहे.

अभिव्यक्ती हा समान धागा १४ विद्या ६४ कला असतो, तसेच अभिनयापासून लेखनापर्यंत कोणत्याही माध्यमातून व्यक्त होता येते अशी ही उत्स्फूर्त आणि प्रबळ उर्मीच असते. साहित्य निर्मितीत डोकावणं हा सर्जनशील माणसानं आपलेच संदर्भ तपासून पाहण्याचा एक प्रकार असतो. ‘डॉ. गुरुनाथ पंडित’ यांनी आपलं आयुष्य, आपला भवताल आणि भाषेपासून संवेदना पर्यंत झालेले संस्कार या साऱ्यांचे संदर्भ तपासून पाहून जगण्यात डोकावण्यासाठी केलेली कृती म्हणजेच ‘मार्गस्थ’ ही त्यांची साहित्यकृती.

लेखकाने त्याचा शिवाजी पार्कचा परिसर, डॉक्टर एम. बी. राऊत रोड, बालमोहन विद्यामंदिर तसेच जवळपासची खाद्यगृहे आणि लहानपणापासून त्याच्या संपर्कात आलेल्या आदर्श व्यक्ती, गल्लीतील लहानपणाची धमाल, फेरीवाले, विक्रेते ह्यांचे व्यक्तिचित्रण, जुन्या म्हणजेच १९६२-१९९० या कालखंडातील आठवणी वाचकांपर्यंत पोहोचवण्याचा प्रांजळ प्रयत्न केला आहे. हे पुस्तक लिहिण्यामागील उद्देश्य जुन्या आठवणी पुढील पिढीपर्यंत पोहोचाव्यात हा असून पुस्तक विक्रीतून जमा होणारा पैसा हा कर्करोगावर संशोधन करणार्‍या व्यक्ती किंवा संस्था आणि कर्करोगपीडितांना देण्याचा मानस आहे.

घटना – प्रसंग तसे साधे …
नेहमीच्याच जीवनातले …
आपल्याला त्यात काही विशेष वाटत नाही…

पण तेच सारं सुरेश खरे यांच्या मिश्किल, हसऱ्या, उपरोधिक, व्यंगभेदक नजरेतून वेगळं रुप घेतं. सुलू, तात्या, नाना, बंटी अशा विविध पात्रांच्या संवादांतून, प्रतिक्रियांमधून व्यक्त होतं.

वाचल्यावर आपल्या मनात उमटतं, ‘अरे, हेच तर माझ्या मनात होतं… ‘ किंवा ‘अगदी खरं आहे, असंच असतं हे’ अथवा ‘असंही असत नाही !’ हे खरे यांच्या लेखनाचं वैशिष्ट्य. हे लेखन आपल्याला गुदगुल्या करतं. सुखद हसवत… निखळ आनंद देतानाच अंतर्मुखही करतं… विचार करायला लावतं… म्हणूनच हे ‘हसरे बाण’ जिव्हारी लागत नाहीत, जिव्हाळ्याचे होतात…